Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008

Ξυπνα No.II

Σε συνεχεια του παλιου μου "Ξυπνα" παρτε και την τελετη...
Part I


Part II


Part III


Αν λεω αν, βλεπανε ολοι αυτο, αφομιωνανε, τσαντιζοντουσαν, συνειδητοποιουσαν, ασπαζονταν, τοτε τα πραγματα θα ηταν πολυ διαφορετικα πανω στον κωλοπλανητη που ζουμε. Κοιταξτε ποσο σκευωρια ειναι ολα. Τι ομορφα που ζουμε. Πιασμενοι ο ενας απο τον αλλον και τυφλωμενοι κατω απο την κριση συνειδησης που μας εχουν επιβαλλει. Κριση συνειδησης...Ποσο επιθετικος ορος...Ποσο ανατρεπτικος για το συμπαν και τη ζωη που εχει στησει ο καθε ανθρωπος. Με χαρακτηριστικη ανεση αυτο το ντοκουμεντο αναιρει οσα εχετε ζησει μεχρι τωρα. Προμηθειες αληθειας. Ολα ειναι ενα ψεμμα. Ολα ειναι ενας μοχλος, ενα τηλεκοντρολ, μια μεθοδος, μια τελετη, ενα σχεδιο, μια πλεκτανη....

Θα μπορουσα να γραφω για μερες αλλα πραγματικα τι να πω οταν κυκλοφορουν ελευθερες τετοιες τραγικες αποδειξεις για το ποσο μα ποσο τυφλοι και πιασμενοι στα διχτυα του "τουλαχιστον να ζησω" ειμαστε.
Καλη διασκεδαση. Δειτε το θανατο σας, εσας και των προγονων σας αλλα και των απογονων σας.

Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2008

Existence

Αν ισχυει τοτε εγω τι βιωνω?
Μωβ συμπαν..και την κορυφη του πανινου κοσμου μας…

Από την πρωτη μερα, μεχρι το τελος ολων των ημερων.
Από τη στιγμη που ενιωσες, μεχρι τι στιγμη της αναισθησιας.
Από την πολυπλοκοτητα της εμπειριας, μεχρι την αναλυση της αρρωστειας.

Το χτισιμο του ιδανικου..
Η αφομιωση του “πρεπει”..
Η παρωπιδα του “θελω”
..και η αναπτυξη φανταστικου εαυτου..

Εμπειρια μεσω αποτυχιας
Ανεκπληρωτες καταστασεις
Ο διπλος εαυτος, η διπλη υπαρξη, η διπλη διχονοια, ο διπλος ποθος, η συγκρουση.

Η σκεψη είναι η ανισορροπια μου..
Η αναζητηση είναι το ταξιδι μου..
Η αναλυση είναι η καταστροφη της πραγματικοτητας μου..
Τα θελω είναι ο στοχος μου…ο φανταστικος στοχος..η πραγματικοτητα που δεν υπηρξε..ο ποθος γιαυτο που ποτε δε θα υπαρξει..ο αληθινος κοσμος πισω από τον αληθινο τοιχο..

Χτιζω ψεμμα..
Ζω στο ψεμμα μου..
Βιωνω το ψεμμα που εχτισα..

Δεν ειμαι αυτος που ειμαι, επειδη με εχω χτισει στον κοσμο μου. Κανενας δεν είναι αυτό που δειχνει στα ματια μου, γιατι είναι μεσα στον κοσμο μου. Ο κοσμος μου και οι γυρω μου δεν υπαρχουν, επειδη βλεπω αυτό που θελω. Εγω δεν ειμαι αυτό που δειχνω, ειμαι αυτό που θα ηθελα. Ειμαι το χτισιμο μου και ο κοσμος μου….
..που δεν είναι αληθινα…Επειδη εγω τα εχτισα όπως θελω..Ο άλλος είναι αυτό που θα ηθελα…ερωτευομαι αυτό που θα ηθελα και όχι αυτό που υπαρχει..Βλεπω και γευομαι αυτό που θελω κι ας μην υπαρχει..το προσωπο τα’αλλουνου δεν είναι αυτό που είναι, είναι αυτό που θελω κι ας μην είναι ετσι στην πραγματικοτητα.

Η γευση..η οραση..το συναισθημα..η συνουσια..ο ερωτας..το βλεμμα..ο ανθρωπος..η σκεψη..ο κοσμος..οι φιλοι..τα ιδανικα..η ζωη και ο θανατος είναι όλα ψευτικα.

..επειδη εγω τα εχτισα όπως θελω και όχι όπως είναι..

Ποσο αρρωστο μπορει να είναι αυτό…